Πώς πρέπει να ανταποκριθούν οι κυβερνήσεις στην αυξανόμενη δημοσιονομική πίεση που προκύπτει από τις τρέχουσες κρίσεις (πανδημία, πόλεμος, κλίμα κατάρρευση και γήρανση του πληθυσμού); Πολλοί πολιτικοί και οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το βάρος αυτής της δημοσιονομικής πίεσης πρέπει να κατανεμηθεί δίκαια, δηλαδή, ότι το φορολογικό σύστημα πρέπει να γίνει πιο προοδευτικό, διαβάζουμε στο άρθρο των Mehmet Ayaz, Lea Fricke, Clemens Fuest και Dominik Sachs, Who should bear the burden of increasing fiscal pressure?an optimal income taxation perspective, EconPol Forum 3/2023.

Οι Pierce O’Reilly, Sarah Perret και Kurt Van Dender συζητούν στο άρθρο τους Tax and fiscal policy in response to the coronavirus crisis: strengthening confidence and resilience, INTERTAX, vol. 48, issue 8 & 9 (2020) την εξέλιξη που μπορεί να έχει το φορολογικό σύστημα λόγω της πανδημίας καθώς και την προοπτική του ως μέσο για την αντιμετώπιση νέων κρίσεων.

Διάγραμμα περιεχομένου: distinguishing policy phases / immidiate measures: supporting cash-flow, business employment / protecting household income and employment and keeping business afloat / shift to fiscal stimulius to ensure recovery after containment and mitigation / tax policy in the aftermath of the crisis.

Ο Ruth Mason εξετάζει, στο άρθρο του The transformation of international tax, American Journal of International Law, vol.114 (2020), pp.353 – 402, τις επιπτώσεις της ύφεσης του 2008 στον περιορισμό της φοροδιαφυγής των επιχειρήσεων. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι αυτή η προσπάθεια περιορισμού της φοροδιαφυγής μεταμόρφωσε τη διεθνή φορολογία, αλλάζοντας τους συμμετέχοντες, την ατζέντα, τους θεσμούς, τους κανόνες, ακόμη και τις νομικές μορφές. Και, αξιολογεί κριτικά αυτές τις αλλαγές από την άποψη των εσόδων, της συμπερίληψης, της νομιμότητας, της λογοδοσίας, της καινοτομίας και της διάρκειας στο χρόνο.